Ես միշտ ցանկացել եմ դառնալ բժիշկ:Այժմ սովորում եմ 12-րդ դասարանում և մինչ այժմ որոշումս չեմ փոխել: Այս տարի չեմ պատրաստվում ընդունվել որևէ բարձրագույն ուսումնական հաստատություն,քանի որ դպրոցն ավարտելուն պես պատրաստվում եմ մեկնել արտերկիր և այնտեղ շարունակել ուսումը:Այժմ զարգացնում եմ իմ օտար լեզուների իմացությունը,որպեսզի հեշտությամբ սովորեմ արտերկրում:
Մասնագիտության ընտրություն հարցում ինձ ոչ ոք չի ուղղորդել:Կարծում եմ իմ մեջ բշկության հանդեխպ սեր է ձևավորվել հայրիկիս շնորհիվ:Նա բավականին լուրջ հաջողությունների էր հասել բշկության ոլորտում,ես փոքր տարիքից հաճախ այցելել եմ հայրիկիս աշխատավայրը,ծանոթ եմ եղել հիվանդանոցի մթնոլորտին և շատ եմ սիրել այն:Սակայն ընտանիքս երբեք ինձ չի պարտադրել շարունակել այդ ուղին,ընդհակառակը՝հայրիկս այդքան էլ խորհուրդ չէր տալիս մտնել բժշկության ոլորտ,հաշվի առնվելով այդ մասնագիտության լրջությունը և բարդությունը:
Ես մինչ այժմ ցանկանում եմ դառնալ բժիշկ,քանի որ համարում եմ այնինձ շատ հոգեհարազատ և մարդկության համար անչափ անհրաժեշտ մասնագիտություն:
Ես անչափ շատ եմ սիրում բժշկություն և հուսով եմ,որ կդառնամ արժանի մասնագետ և կկարողանամ ինչ-որ չափով օգնել մարդկանց::